Je, ni wangapi kati yetu ambao huketi na kutafakari juu ya maisha? Juu ya maadili ya juu ambayo hutoa maana ya maisha? Vijana wengi kwenye zama hizi tunajishughulisha na mambo ya muda mfupi hasa ya kimwili.
Njia zote za kutimiza malengo haya ya muda mfupi yanaongozwa na tamaa au mahitaji ya wakati huo. Wengi hufurahia maisha haya kwa muda mfupi na wengine kutokufurahia kabisa. Tabia hii huwaacha wengi wakiwa wamekasirika au kukatishwa tamaa.
Lakini cha kushangaza wengi tunarudia tabia hizo hizo za kutafuta raha ya muda mfupi bila kujifunza lolote. Tunaposonga mbele maishani, uchunguzi wa maisha daima inamaanisha maisha ya mtu mwenyewe na ndiyo mara kwa mara husababisha wivu na majuto.
Jinsi mambo yangeweza kuwa na kusababisha kujisikitikia na huishia mtu kutokuwa na furaha. Ni nadra kwa mtu ambaye baada ya kuchunguza maisha yake, huridhika nayo.
Kuchunguza maisha yetu, hutuleta kwenye hitaji la kuwa na uwezo wa kiakili wa kuchunguza maisha, au, kuiweka tofauti hitaji la kufikia kiwango cha ukomavu ambapo tunaweza kuona zaidi ya sisi wenyewe.
Ukomavu unaokuja na malezi, elimu na dini. Malezi hujenga maadili ya kutambua mema na mabaya, kusaidia na kushirikiana na wengine, kufanya kazi kwa bidii na uvumilivu.
Kutafakari maisha ni zoezi la maana. Linalotusaidia kutambua asili ya muda ya kuwepo, ya haja ya kufanya mema kwa ajili yake wenyewe, ya kichangia kwenye jamii.
Kama Mwanafalsafa AG Gralying anavyosema, mtu anapotafakari, unapata ramani ya barabara. Huenda usifike unakoenda, lakini yanatoa maana ya maisha.
Kuchukua hatua;kwa vile tumejifunza kuwa maisha yanayotajirisha ni kujua maana ya maisha. Tunajua maana ya maisha kwa kujichunguza, kujirekebisha kisha kusonga mbele.
Akujaliaye sana.
Maureen Kemei.
